Knibbel knabbel knuisje, wie komt er gokken in mijn huisje? (Deel 3)
Vorige keer in deel 2:
Flink balend van zichzelf gaat Hans op zoek naar zijn grietje. Als hij even uitrust tegen een boom komt hij Robin Good tegen. Samen gaan ze verder op zoek naar de goudsnippers die het grietje als een spoor heeft achtergelaten, maar deze zijn verdwenen. Als ze haar voetstappen vinden raken ze ook deze even later kwijt, vertrapt door tientallen andere voetsporen…
“Hehoo hehoo”
Alsof ze maar al te goed wisten wat dit deze zang betekende, keken Robin en Hans elkaar met open en verschrikte ogen aan! “Het is Allading en de 7 rovers!!!” “Ohnee…” zegt Robin, terwijl hij door zijn knieën zakt, met zijn hand over de voetsporen in de modder vegend… “Als ze mijn juweeltje te pakken krijgen dan.. dan… dan rust ik geen dag en geen nacht meer! Van zijn vliegend kliklaminaat maak ik brandhout en zelfs met zijn geestige humor krijgt hij mij niet ingepalmd!” Een traan lijkt langs zijn oog naar buiten te willen gaan, maar “Nee! Terug jij!” En de traan gaat terug.
Vastberaden
Hans beseft zich waar ze mee te maken hebben en trekt Robin Good overeind en vertelt hem dat ze nog een lange weg te gaan hebben naar de top van de berg. “Als Allading en de 7 rovers uw dochter hebben, dan gaan wij waar zij zijn. En we komen niet eerder terug als dat we met haar terug komen. Zelfs… zelfs al is het… halfvolle maan. Robin kijkt op naar de berg en kijkt weer naar Hans, ze knikken en beginnen met een stevige pas door te lopen. Nog 1 keer roept Hans: “Pauliiineee!! Jolandaaa!! Emmaaaaaa!!!”
Een uur eerder…
Het grietje was langs de rivier omhoog aan het lopen en ze liet af en toe wat snippertjes goud vallen. Opeens keek ze achter zich en hoorde een veel lawaai achter haar en het kwam haar kant op. Ze rende de bosjes in en schuilde achter een dikke boom. Een paar seconden later ziet ze eksters haar goudsnippers van de grond pakken. “Verdraaid!” Fluistert ze en fronst haar wenkbrauwen en tuit haar lippen. Niet een heel helder gezicht, maar zo kijkt ze nu eenmaal als ze ineens snapt hoe zo’n domme kleine baby ze soms kan zijn. Een paar minuten later komt het lawaai steeds dichterbij en ineens merkt ze het. Wat ze alleen niet begrijpt is… “Wat doen zij dan hier?” Allading en zijn 7 rovers zweven en lopen haar voorbij en het grietje krijgt ineens een briljant idee!
Wordt vervolgd…